Քամու համբույրը

Քամու համբույրից դողաց մի տերև,

Քամու համբույրից դողաց մի տերև,
Շշուկով դիպավ իր հարևանին,
Խշխշաց հանկարծ իմ գլխի վերև
Ու տարուբերվեց հինավուրց կաղնին:

Կռացավ կաղնին նորից բարձրացավ,
Ճյուղերով դիպավ ուրիշ մի ծառի,-
Եվ շշուկն այսպես ծառից-ծառ անցավ,
Հասավ հեռավոր խորքերն անտառի:

Ալեկոծվում էր անտառը հուզված
Ու ոսկեզօծված գլուխն օրորում,
Իր մեծ գրկի մեջ քամու համբուրած
Փոքրիկ տերևն էր կարծես որոնում:

Խշշում էր անտառն ու տարուբերվում,
Երկինք էր հասնում խշշոցը նրա…
Իսկ քամին ուրախ սուլում էր հեռվում
Ու ծիծաղում էր անտառի վրա:

 Առաջադրանքներ

  1. Կարդա՛ բանաստեղծությունը և բառարանի օգնությամբ բացատրի’ր անծանոթ բառերը:

ոսկեզոծվաշ-ոսկով ոծված

ալկոծված-ծփալ

հինավուրց-շատ հին

  1. Բանաստեղծությունից առանձնացրո՛ւ փոխաբերությունները և բացատրի՛ր:

ու ծիծաղում էր անտառի վրա- քամին փչում էր անտառի վրա

քամու համփյուրից դողաց տերև-քամին փչեց տերևվը շառժվեց

  1. Արձակ պատմի՛ր բանաստեղծությունը:
  1. Բացատրի՛ր ընդգծված տողերը։

ուծիծաղում էր անտառի վրա-փչուանտառի վրա

5.Նկարագրի՛ր աշնանային անտառը:

աշնանանին անտառը դեղին է և գեղեցիկ երբ քայլում ես տերևները խշխշում են ծառերը դեղնած են իսկ անտառներում սկյուռիկները ու աղվեսները

  1. Հորինի՛ր պատում «Քամին ու տերևը» վերնագրով և հրապարակի՛ր։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *